Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Κ. ΔΡΟΣΙΝΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΚΙΟΚΑ-ΚΑΡΑΒΙΒΕΡΗ

Είχα αποφασίσει να μη μπω στη διαδικασία σχολιασμού ( γιατί περί σχολιασμού πρόκειται και όχι απάντησης) της συγκεκριμένης επιστολής σας για δύο κυρίως λόγους: α) γιατί η παρουσία μου στο χώρο του αθλητισμού επί 26 χρόνια, από τα οποία τα 13 ως προπονήτρια, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησής της προσωπικότητάς μου και του έργου μου και β) γιατί στα 13 αυτά χρόνια που υπηρετώ το άθλημα της πετοσφαίρισης  ως προπονήτρια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι μάταιο και θλιβερό να ασχολείσαι με γονείς που δεν έχουν αντιληφθεί ότι το παιδί τους , αν και φυσιολογικά είναι το κέντρο του δικού τους κόσμου, δεν είναι το κέντρο όλου του κόσμου. Ο λόγος που τελικά το κάνω είναι γιατί τα περισσότερα είναι αναληθή και ανακριβή.
Είναι φανερό σε όσους διάβασαν την επιστολή σας και έχουν κάποια σχέση με τον αθλητισμό, ότι εσείς ουδεμία σχέση έχετε με αυτόν, ούτε με την καλή του όψη, ούτε με την άλλη του όψη.Για να μπορέσει κάποιος να καρπωθεί τα οφέλη του αθλητισμού, τα οποία δεν είναι μόνο να μην είναι τα παιδιά στις καφετέριες, να μη καπνίζουν και να μην είναι στο ίντερνετ, και να φτάσει στο σημείο να αποκαλείται αθλητής θα πρέπει πάνω από όλα να είναι διατεθειμένος να κάνει θυσίες σχετικά με το χρόνο και τον κόπο του.Στον ομαδικό αθλητισμό συγκεκριμένα θα πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός μεταξύ των μελών μιας ομάδας, πρέπει τα μέλη της να έχουν τους ίδιους στόχους, τις ίδιες σκέψεις και προσδοκίες, κάτι που στις μικρές ηλικιακά αθλήτριες, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει ακόμα αθλητική συνείδηση, έτσι ώστε αυτά να θεωρούνται αυτονόητα, ο προπονητής είναι αυτός που φροντίζει να τα καλλιεργήσει στα παιδιά.
Ας έρθουμε τώρα στο «μείζων» θέμα της εκδρομής. Τα παιδιά γνώριζαν από το Σεπτέμβρη ότι το πρωτάθλημα των παγκορασίδων θα ξεκίναγε αρχές Δεκεμβρίου η μετά τα Χριστούγεννα. Άρα το γεγονός ότι όταν τέθηκε το θέμα της εκδρομής (Νοέμβριο) τα παιδιά δεν γνώριζαν  για το πρωτάθλημα δεν ισχύει. Η τιμωρία που επέλεξα να επιβάλλω για όποιο παιδί θα ακολουθούσε την εκδρομή και όχι την ομάδα στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις, ήταν ανάλογη με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Όποιο παιδί προτιμούσε την εκδρομή ήταν ξεκάθαρο ότι δε θα έδειχνε σεβασμό στο κόπο του ( κάνει προετοιμασία από το Σεπτέμβρη για τη συμμετοχή του στο πρωτάθλημα), δε θα έδειχνε σεβασμό στο κόπο των συναθλητριών του, δε θα είχε τους ίδιους σκοπούς με τα υπόλοιπα μέλη που θα έμεναν πίσω. Αυτό το παιδί λοιπόν, που θα επέλεγε την εκδρομή δε θα είχε καμία θέση στην ομάδα. Οι συνέπειες της επιλογής τέθηκαν στα παιδιά πριν την απόφασή τους. Δε σας έκανε εντύπωση ότι μόνο το παιδί σας και άλλο ένα από τα επτά που ήταν συνολικά να πάνε, επέλεξαν τελικά την εκδρομή!
Σχετικά με τα υπόλοιπα παιδιά, αναφέρετε ότι ο ΦΟΒΟΣ ήταν αυτός που τα κράτησε πίσω, χωρίς καν να μπείτε στο κόπο να τα ρωτήσετε. Και σας ρωτώ γιατί να είναι ο ΦΟΒΟΣ και να μην είναι η ΑΓΑΠΗ για το άθλημα, γιατί να μην είναι η κατανόηση του προβλήματος και η αποδοχή του λάθους τους! Και επειδή θέτετε θέμα αθλητικών επιδόσεων να σας αναφέρω ότι η ομάδα στην οποία ανήκε η κόρη σας είναι οι παγκορασίδες Α και όχι Β και στο δικό μου μυαλό αποτελείται από όλα τα παιδιά της ομάδας, είτε παίζουν όλο το παιχνίδι, είτε παίζουν ένα πόντο, είτε κανένα πόντο. Μου κάνει εντύπωση που έχετε άποψη για τις αθλητικές επιδόσεις τόσο της κόρης σας, όσο και των συναθλητριών της, χωρίς να έχετε έρθει φέτος να δείτε την ομάδα, παρά μόνο στο τελευταίο φιλικό που είχε δημιουργηθεί το θέμα. Αν παρακολουθούσατε τα φιλικά της ομάδας θα ξέρατε ότι η κόρη σας έχει παίξει σε όλα και μάλιστα σε ένα είχε ξεκινήσει στη βασική εξάδα. Άρα το παιδί σας ήταν υπολογίσιμο για την ομάδα, όσο και αν το υποτιμάται στην επιστολή σας. Πάντως σχετικά με τα παιδιά που αναφέρετε ότι έχουν καλύτερες επιδόσεις, σας ενημερώνω ότι αυτά τα παιδιά είχαν αποφασίσει από τη Πέμπτη ότι δε θα πάνε στην εκδρομή, και δε μπήκαν σε κανένα δίλημμα για το τι πρέπει να κάνουν.
Η τιμωρία που αντιμετώπισε η κόρη σας ήταν μη συμμετοχή της στο αγωνιστικό τμήμα των παγκορασίδων. Το τμήμα που της είπα να πάει, γιατί έκρινα ότι δε πρέπει να ανήκει πλέον στο αγωνιστικό για το οποίο είμαι υπεύθυνη, δεν αποτελείται μόνο από μικρότερα παιδιά, αλλά από παιδιά που είναι γεννημένα από 1998 - 2002. Η κόρη σας είναι γεννημένη το 2000, άρα ηλικιακά ανήκει εκεί. ¨όπως αντιληφθήκατε υπάρχουν περίπου 30 παιδιά στο σύλλογό μας που δεν είχαν τη τύχη να ανήκουν στο αγωνιστικό τμήμα και που παρολαυτά είναι εκεί κάνουν προπόνηση και προσπαθούν να βελτιωθούν, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρουν να συμμετέχουν στο αγωνιστικό, κάπου  που η κόρη σας για μια τριήμερη εκδρομή επέλεξε να μην είναι. Η επιλογή λοιπόν της κόρης σας να είναι στο σπίτι και όχι στο γήπεδο, γιατί επαναλαμβάνω η τιμωρία ήταν αποκλεισμός από το αγωνιστικό τμήμα, όχι από την ομάδα, ήταν δική σας και της κόρης σας.
Τέλος θα αναφερθώ στη συνάντηση που μας κατηγορείτε ότι ποτέ δε έγινε. Εσείς και εγώ μιλήσαμε για το γεγονός αμέσως μετά το τελευταίο φιλικό. Αν και δεν είχα χρόνο γιατί έπρεπε να κάνω προπόνηση, σας εξήγησα τη σκέψη μου, τους λόγους για τους οποίους η κόρη σας δε θα είναι πλέον στο αγωνιστικό, σας επιβεβαίωσε και η ίδια ότι γνώριζε τις συνέπειες της απόφασής της. Από τη συζήτηση μας ελπίζατε σε μια πιο ήπια τιμωρία, πιο «βολική» για εσάς, πιο άδικη για τα υπόλοιπα παιδιά, κάτι που άλλωστε αναφέρετε και στην επιστολή σας. Παρόλο που δεν είχαμε κάτι περισσότερο να πούμε και να αναλύσουμε σχετικά με το θέμα δέχτηκα να ξανασυναντηθούμε και να επαναλάβουμε ουσιαστικά ο καθένας τις θέσεις και τις απόψεις του. Μετά την επικοινωνία που είχε ο σύζυγός σας με τον κ. Νικολάκη υποτίθεται ότι εσείς θα καλούσατε για να ορίσουμε ώρα και μέρα της συνάντησης μας, κάτι που ποτέ δε κάνατε  και που θεωρήσατε πιο σωστό, έντιμο και συνετό να συντάξετε τη συγκεκριμένη επιστολή, που αν εξαιρέσουμε τη τιμωρία, τα υπόλοιπα είναι ανακριβή και αναληθή, και να την απευθύνετε σε όποια ηλεκτρονική διεύθυνση γνωρίζατε , ακόμα και σε φορείς που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό ή με το σύλλογό μας.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας τονίσω ότι οι τιμωρίες δε διαμορφώνονται από αυτούς που κάνουν το λάθος, αλλά από κάποιους άλλους που τους κρίνουν και που έχουν την ευθύνη. Το πόσο αυστηρές και «εξοντωτικές» θα είναι, έχει να κάνει με το πόσο σοβαρό θα είναι το αποτέλεσμα της επιλογής. Για σκεφτείτε με μια πιο ελαφριά όπως προτείνετε τιμωρία γιατί να μη πήγαιναν όλα τα παιδιά (που δε θα πήγαιναν έτσι και αλλιώς, γιατί όπως προανέφερα κάποια έχουν πλήρη συνείδηση του τι σημαίνει ανήκω σε μία ομάδα), οπότε η ομάδα να μηδενιζόταν και να υπήρχε απώλεια τριών βαθμών για το γυναικείο τμήμα του συλλόγου μας. Ακριβώς γιατί κάποιοι δε καταλαβαίνουν ότι δε μπορούν να  τα έχουν όλα.
Σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δώσατε να ενισχύσω την άποψή μου, ότι όσο και να προσπαθείς να δώσεις στα παιδιά να αντιληφθούν τι είναι ο αθλητισμός και να τους υποδείξεις το τρόπο να εισχωρήσουν στο χώρο του, έτσι ώστε να έχουν κάποια στιγμή τη χαρά να ευεργετηθούν από τα οφέλη του , πάντα θα υπάρχουν κάποιοι γονείς που θα πιστεύουν ότι γνωρίζουν καλύτερα από εσένα, ακόμα και αν δεν είχαν ποτέ τους σχέση με αυτό και θα αποτελούν το κύριο εμπόδιο στα παιδιά του να γίνουν αθλητές.
                                                                               Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΑ-ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ


                                                                                   ΔΡΟΣΙΝΟΥ ΝΟΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ε.Σ.ΠΕ.Δ.Α.

Ε.Σ.ΠΕ.Δ.Α.